Farkediyor musunuz?Etrafınıza hiç baktınız mı?Hayatınızı hiç sorguluyor musunuz?Neyin planını yapıyorsunuz?Ya da kime plan yapıyorsunuz?Hayatın neresindesiniz?Hiç birini mutlu ettiniz mi?Birisi için emek verdiniz mi?Varlığınızla yaşama ne kattınız?Hep mutlu edilmek mi istediniz?Hep tüketmeyi,yoketmeyi,ağlatmayı kendinize bir borç mu bildiniz?Yaşama ne verdiniz?Kime faydalı oldunuz?Kim için yoruldunuz,vs. sorular sorular..
Küçük insanlar büyük yaygara koparırlar.Beyinlerinde hep alma bir vantuz gibi herkesin hayatını içine çekme girişimi yaşarlar.Ve sürekli sürekli görselliklerini sanal bir dünyada sergileme ihtiyacı duyarlar.Beyinlerinde kendilerinin de inanmadığı birtakım duyguların varmış ya da yokmuş gibi paranoyasını yaşarlar..
Küçük insanlar küçük meselelerden büyük büyük şüpheler yaratırlar.Onların inanç sisteminde egoistlik,narsistlik ve devamlı kendine dönüş vardır.Onların beyinleri hiç gelişmez.Onlar fiziki görüntüye önem verirler ve materyalist bir hayat yaşarlar.Onlar sadece mutlu olmak için etraflarında dalkavuklar taşır.Onlar kendilerine dönüp özeleştiri yapmaktan acizdirler..
Küçük insanlar kendilerini sürekli anlatma ihtiyacı duyarlar.Etrafınıza bakın. 'Ben aslında çok iyi kalpliyim.','Ben okudum.','Benim kalbim çok temiz.','Ben çok güzel yemek yaparım.','Aşkım,canım,cicim,hayatım,vb.','Hadi giyinelim.','Hadi gezelim.' gibi yaratıcı sözler onları tanımlar..
Sürekli kendilerini anlatırlar.Hiç dinlemezler.Dinlediklerinde de mutlaka onları üzecek bir şey bulurlar.Çünkü yaraları vardır;gocunurlar..
Sorumsuzlardır.Herkes onlar için bir basamaktır.Ama bilmedikleri bir şey vardır.Merdiven hem yukarı hem aşağı doğrudur.
Hayat böylelerinin yetiştirdiği anlamsız ve değersiz,huzur bozan mutsuz eden insanlarla bezenmiştir.Ümit ediyorum ki biz onlardan olmayız..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder