Mutlu gibi..

  Dar bir yoldur o;yanında kimseyi götüremediğin..Anlatsan da anlamaz zaten;aynı yerden vurulmadıkça..Mesela dokunmadıkça ruhuna..Öyle bir zincirdir ki kurtulamazsın kırılmadıkça..Emin de olamazsın;yaşattıklarının bedeli mi bu ya da yaşayacaklarının eziyeti mi..İnanmak öyle kuru kuruya;neye,neden,ne zamanlarla..Umut ya da unut..Kimin um'runda..Ben yaşıyorum,ben yaşatıyorum;benden isteniyor..Ben kımıldamalıyım,kararlar vermeliyim,yasaklar koymalıyım,ileriye bakmalıyım..Kim bilebilir neye güvendiğini ne kadarını bilir ki öteki..Senin anlattığın sadece buzdağının görünen kısmı..

  N'asıl bir yoldur ki bu,yürüdükçe tökezleye tökezleye..Bilmediğin bir adrese,mola vermeden nefes almadan..İnandığın her şey uğruna kaybettiğin yaralanmış kalbe yürümek..Kime hesap soracağını bilmeden hamdetmek şükretmek ezbere..Hissettiğim;sızı,korku,şüphe,kırgınlık,hayal kırıklığı;gerçek olan tecrübe..Öyle değilmiş gibi..Mutlu gibi..Her şey yolunda gibi..Kocaman bir gülümsemeyle hayatı güldür kendine..Ancak saklarsın derinlerdeki müthiş kederi,arkasındaki gizli endişeyi ve dar bir yoldur o;tek kişilik yürümeye devam ettiğin..